Вынікі Турніра «Хопіць піць — трэба жыць»! Трэці тур. 5-6 красавіка
Субота 5 красавіка:
ГЮ : Аэрадром
1:2 перамога Аэродрома
ГЮ — Каваленка 23 хвіліна
Аэрадром — Астапенка 38 хвіліна
Аэрадром — Сідаровіч 48 хвіліна
Нядзеля 6 красавіка
3-і регіён : ЮСБ
3-0 перамога 3-і регіён (тэхнічная параза)
Чонкі : Адрэналін
2:0 перамога Чонкі
Чонкі — Сівакоў 23 хвіліна
Чонкі — Краўчанка 52 хвіліна
Да увагі каманд якія прапусцілі па адной гульне!! Паважайце сапернікаў і арганізатараў — прыходзьце на турнір ў адпаведнасці з раскладам. Каманды якія не прыйшлі своечасовае на 2 гульні будуць дыскваліфікаваны!
Камандам Рэтра Старс і ЮСБ папярэджання! Яшчэ раз і ваш удзел у турніры скончыцца!
Крыху гісторыі футбола.
Сучасны футбол пачаў свой шлях у XII стагоддзі ў сярэднявечнай Англіі. Тады ў футбол гулялі на рынкавых плошчах і нават на вузкіх крывых вуліцах. Гулялі з раніцы да вечара. Колькасць людзей, якія гулялі перавышала 100 чалавек, пры гэтым амаль ніякіх абмежаванняў не існавала. Можна было гуляць як рукамі, так і нагамі, дазвалялася хапаць гульца, які валодае мячом, збіваць яго з ног. Як толькі гулец авалодваў мячом, за ім адразу ляцела вясёлы, буяны натоўп. У выніку бурыліся гандлёвыя палаткі, на трэскі разносіліся кірмашовыя шапікі. У вёсках нават рэчкі не служылі гульцам перашкодай. Здаралася, што некаторыя гульцы танулі пры пераправе, але гэтага часам нават не заўважалі. Адзін пісьменнік з Англіі пісаў, што ў іх «шчокі ў сіняках, ногі, рукі і спіны пераламаныя, выбітыя вочы, насы, поўныя крыві …» . А падарожнік Гастон дэ Фуа, назіраючы за гульнёй у футбол, усклікнуў: «Калі ангельцы называюць гэта гульнёй, то, што ж яны называюць бойкай?!».
Усе гэтыя парушэнні не засталіся незаўважанымі сярод царкоўнікаў і феадалаў. Неўзабаве яны запатрабавалі забараніць футбол. Гэтая гульня здавалася ім занадта небяспечнай: часцяком пад падставай гульні ў футбол збіраліся незадаволеныя. Многія царкоўнікі называлі футбол «выдумкай д’ябла». Апякая феадалаў, кароль Эдуард II у 1313 забараніў футбол у горадзе. Таму гульні сталі праводзіцца на пустках за горадам.
Кароль Эдуард III ў 1333 годзе загадаў шэрыфам пераследваць бяздзейныя заняткі гульнёй у мяч, спасылаючыся на тое, што «стральба з лука закінутая з-за бескарысных і беззаконных гульняў у футбол».
У 1389 Рычард II забараніў футбол у межах усяго каралеўства . Былі ўсталяваныя самыя суровыя пакаранні, аж да смяротнага пакарання.
Але, нягледзячы на забароны, народ працягваў гуляць у футбол. І ўжо ў 1592 годзе ў Шатландыі забарона на футбол была знята , а ў 1603 годзе гэтаму прыкладу рушыла ўслед і Англія. Народ здолеў абараніць сваю любімую гульню, але яшчэ доўга футбол лічыўся «подлай», «плебейскай» гульнёй .
У нашы дні футбол карыстаецца ўсенародным прызнаннем . І цяпер цяжка ўявіць сабе жыццё любой краіны без футбольных матчаў.