Як паведаміла намеснік міністра гандлю Беларусі Ірына Наркевіч, час продажу спіртнога ў Беларусі плануецца абмежаваць з 9.00 да 22.00. Такая мера, па яе словах, закладзена ў праекце ўказа аб абароце алкаголю, які вось-вось паступіць на разгляд у парламент.
Вось гэта ўдар так ўдар па заганы! Зялёны змій пасля такога аперкоту ўмомант ў накаўце апынецца. На цэлую гадзіну збіраюцца час рэалізацыі спіртнога скараціць! Цвярозае насельніцтва краіны радуецца, п’яніцы знаходзяцца ў глыбокай дэпрэсіі …
Хоць, калі сур’ёзна, падстаў для жартаў няма. Бо ясна ж любому і кожнаму – ніякага выніку ад планаванага новаўвядзенні чакаць не варта. Хіба што не з 8.00, а часам пазней грамадзяне з оплывшими асобамі і ліхаманкава зіготкімі ў прадчуванні пахмелля вачыма пачнуць несці сваю нязменнага вахту каля дзвярэй прадуктовых крам. Але прыстасуюцца і да гэтага, таму што як ні круці, а спіртное ў краіне як прадавалася на працягу больш чым полусуток, так і будзе прадавацца. Прычым ва ўсіх гандлёвых кропках без абмежаванняў.
Між тым змагары цвярозага ладу жыцця ўжо даўно пераконваюць: адным з найважнейшых і вельмі эфектыўных кампанентаў барацьбы з п’янствам з’яўляецца рэзкае абмежаванне рэалізацыі спіртнога. І па часе, і па месцы. Як у краінах Еўрасаюза, напрыклад, дзе алкаголь можна набыць выключна ў спецыялізаваных крамах. Але нам не да раскошы, мы не тое што спецмагазінах стварыць не ў стане, у нас і аддзелаў-то вінагарэлачных з асобным уваходам практычна не сустрэнеш. Хоць, па словах усё той жа намесніка міністра, варыянт арганізацыі спецыялізаваных аддзелаў прагаворваецца. І колькі яшчэ будзе прагаворвае – невядома.
Хоць, здавалася б, не прамаўляць трэба, а самую сапраўдную трывогу біць. Таму што нават іншага назіральніка даўно зразумела – співаецца народ, шалёнымі тэмпамі співаецца. Праўда, айчынная статыстыка сцвярджае адваротнае. Напрыклад, пры разглядзе вынікаў выканання Дзяржаўнай праграмы нацыянальных дзеянняў па папярэджанні і пераадоленні п’янства і алкагалізму на 2011-2015 гады было адзначана, што ў 2014 годзе ўзровень продажаў алкаголю на душу насельніцтва ў 2014 годзе знізіўся да 10,47 літраў супраць 12,22 ў 2010 . высоковат, вядома, у параўнанні з усталяванымі Сусветнай арганізацыяй аховы здароўя парогавымі 8 літрамі, але станоўчая тэндэнцыя ўсяляе аптымізм.
Ой ці! Бо па дадзеных ўсё той жа СААЗ у 2013 годзе беларусы спажылі 18,85 літраў спіртнога. Зніжэнне за год амаль у два разы? Такое нават Гарбачову з яго сухім законам не снілася. Каму верыць? І тым, і іншым, таму што ўся справа ў тым, як лічыць. Дакладней, каго. СААЗ, напрыклад, лічыць колькасць прададзенага алкаголю з разліку колькасці грамадзян ва ўзросце ад 15 да 64 гадоў. Іншымі словамі, на працаздольнага душу беларускага насельніцтва. Якога ў краіне крыху менш за 60%. Ёсць, вядома, унікумы, якія і ў 9 гадоў да шклянкі цягнуцца, і ў 90 не супраць чарку пацягнуць, але ў цэлым кірунак думкі дакладнае. Або разумнае, калі заўгодна.
Айчынная ж статыстыка ў разлік прымае ўсіх нас кагалам, 9 мільёнаў з хвосцікам. Ўлічвае без разбору: толькі што зарэгістраваных немаўлятаў і маламагутных доўгажыхароў, перакананых непітушчых і змушана абмяжоўваюць сябе язвенікаў. Яно і зразумела, бо на чым большая колькасць грамадзян прададзены алкаголь раскинешь, тым больш дабратворная лічба намалюе ў выніку. Здзіўляюся, як яшчэ ў гэты лік не ўвайшлі замежныя грамадзяне, штогод прыбываюць у краіны, ды этнічныя беларусы, якія пражываюць у блізкім і далёкім замежжы. Тады б напэўна колькасць спажыты спіртнога не перавысіла сярэдні сусветны паказчык.
Ці варта пасля гэтага здзіўляцца актыўна прымаюцца паўмераў. Якія, у лепшым выпадку, дадуць полурезультат. Калі наогул нешта дадуць.
