Выцягнутыя кішэні,задраная кашуля, а адзіным прызнана жыцця было цяжкае дыханне…
Побач гулялі дзеці, некаторыя дзеці былі з бацькамі. Але, як сказала маці маленькай дзяўчынкі: “Мы не подходим и не помогаем пьяным людям. Главное, что бы он нас не трогал и не мешал”.
З боку здавалася, што магчыма чалавек ужо не жывы. Побач працавала спецтэхніка, рабочыя здалёку глядзелі на “адпачываючага” і толькі смяяліся над ім.
Знайшоўся “невядомы” ён і выклікаў хуткую
Хуткая дапамога прыехала вельмі хутка, праз амаль 20 хвілін. Адразу было бачна – мужчына-лекар ужо мае вялікі вопыт “уваскрашэння” людзей. Праз хвіліну хлопец прачнуўся, але доўга не мог зразумець хто ён і дзе знаходзіцца. Ды і падняцца і пайсці дадому ён не змог. Адзінае на што яго хапіла, гэта прайсці некалькі крокаў і паваліцца зноўку на зямлю.
Доўгія размовы лекара з “хворым” не змаглі яго вылечыць. У лякарню забіраць яго не малі магчымасці, і каб не вяртацца сюды зноўку медыцынскі персанал выклікаў міліцыю.
Размова лекара з хворым працягваліся і здавалася яны ведаюць адзін аднаго. Сустракаліся ў СІЗО… Хлопец зарыентаваўся, успомніў, што яго завуць Саша, прыехаў у Гомель да сястры. Ні пашпарту ні грошай у вывернутых кішэнях знайсці ён не змог…
Калі прышлі міліцыянты, з дзіцячай пляцоўкі збеглі дзеці, якія гулялі самі, ды і бацькі паспяшылі забраць сваіх дзяцей і перайсці падалей, каб здалёк назіраць – а што ж будзе далей?
Але лекараў цікавіла -з чаго усе пачыналася? Як распавяла мясцовая бабулька, з самага ранку тры мужчыны п’яныя тут хадзілі, цягалі нашага героя, але дацягнуць да канцовак кропкі маршруту не змаглі. Кінулі яго і пайшлі… І такіх адпачываючых у дадзеным двары можна сустрэць кожны дзень. Мясцовыя так звыкнуліся, што нават не падыходзяць да людзей, не дапамагаюць ім. Хуткую не вызываюць, бо “людзей, которым нужна помощь в городе много, а если и к этим ездить, то нормальным людзям врачей не хватит”.
Канстытуцыя Беларусі гарантуе правы кожнаму чалавеку, не гледзячы ў якім стане ён знаходзіцца: ці ў стане алкагольнага ці наркатычнага ап’янення. Але да такіх людзей хуткая дапамога едзе доўга, а міліцыя звычайна абыходзіць двары і месцы, дзе людзі моцна выпіваюць і зачастую лягаюць спаць пад адкрытым небам, стараной.
Праходзячы міма ляжачага на зямлі чалавека, мы забываем, што пры моцнай інтаксікацыі чалавек можа памерці. І не заўжды думаем, што чалавеку стала дрэнна і з-за гэтага ен упаў і ляжыць на зямлі…
